به گزارش خبرگزاری بین‌المللی
قرآن(ایکنا) آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی 27 اردیبهشت در درس
تفسیر خود در مسجد اعظم در سخنانی با بیان اینکه انسان مرگ را می‌میراند
نه مرگ انسان را تصریح کرد: معاد در چندین آیه قرآن اثبات شده است زیرا
اگر معاد نباشد و هر کسی هرچه خواست انجام دهد عالم باطل و بازیچه خواهد
شد.
وی با اشاره به استدلالات موجبه و
سالبه در اثبات معاد گفت: آیاتی مانند «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا
خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَأَنَّکُمْ إِلَیْنَا لَا
تُرْجَعُونَ»(مومنون/115) و ... به طریق سالبه و آیات دیگری مانند آیه 22
سوره جاثیه به صورت موجبه اثبات کننده معاد هستند.
این مفسر قرآن عنوان کرد: مصالح
ساختمانی نظام خلقت حقیقت است و چیزی که باطل و بازیچه است حق و حقیقت
نیست لذا اگر هرکسی دروغ گفت و خلاف کرد و معادی در کار نباشد زندگی
بیهوده و باطل نخواهد بود.
وی اظهار کرد: به همین دلیل قرآن معاد
را ذلک الیوم نامیده و آن را قضیه بالضروره دانسته است، صرف نظر از اینکه
انسان «کادح الی ربک» باشد یا اینکه خلاف مسیر الهی حرکت کند.
استاد برجسته حوزه ادامه داد: انسان در طول زندگی دشمنی به نام مرگ دارد و اوست که مرگ را می‌میراند و وارد قیامت و محشر میشود.
این مفسر قرآن در بخش دیگری از سخنانش
با بیان اینکه برخی از انبیاء الهی «هبة الله» هستند افزود: ابراهیم(ع) از
خداوند اسحاق را خواست و خداوند به او فرزند داد، اما نوه از خدا نخواست
اما خدا نافله یعنی نوه هم به او داد و همه را به عنوان هبه اعطا کرد.
وی ادامه داد: برخی از انبیاء هبه با
واسطه هستند، اما حضرت عیسی(ع) هبه بی‌واسطه خدا به مریم(س) بود و
فرشته‌ای متمثل او را در رحم مریم قرار داد.
وی با اشاره به قضیه سان دیدن حضرت
سلیمان از ارتش خود و قضاشدن نمازش، تصریح کرد: در این آیات نامی از نماز و
قضاشدن آن نیست، اما برخی مفسران به روایاتی از کلینی و دیگران استناد
کرده‌اند که البته در این روایات این موضوع چندان روشن نیست، ولی شیخ طوسی
به گونه‌ای آن را تفسیر کرده که درست است.
وی تاکید کرد: چون در صدر آیات مربوط
به داستان حضرت سلیمان از ایشان به عناون «نعم العبد» و «اواب» یاد شده،
نباید در این آیات نیز به گونه‌ای تفسیر کنیم که قداست ایشان زیر سوال
برود. به همین دلیل مفسران گمانه‌های مختلفی را مطرح کرده‌اند.
وی ادامه داد: اینکه نمازی که از
سلیمان قضا شد، نماز واجب بود یا مستحب و فضیلت بود یا اصل نماز، معلوم
نیست، اما اصل نماز مطرح نبوده و اگر هم بوده به قاعده اهم و مهم قابل رفع
است.
این مفسر قرآن تاکید کرد: مرزداری در
اسلام بسیار مهم است و اگرچه نماز رکن دین است، اما قضا دارد و می‌توان آن
را قضا کرد، اما مرزداری قضا ندارد و دشمن اگر وارد کشور شد، دیگر
نمی‌توان قضای آن را به جا آورد. لذا در هنگام خطر مرزداری مهم‌تر از نماز
خواهد بود.
آیت‌الله جوادی آملی مرزداری را اعتکاف
و مرابطه دانست و گفت: اعتکاف دو نوع است؛ نوعی همین مدل که سه روز را
روزه می‌گیریم و معتکف می‌شویم، اما مرزداری نیز اعتکافی است که در آن
خواب وجود ندارد، زیرا در آنجا دشمن در کار است. پس اگر حضرت سلیمان به
فرض قضاشدن نماز واجب، مرتکب این امر شد، ترجیح اهم به مهم بوده است.
این مفسر قرآن تاکید کرد: امروز به
برکت انقلاب اسلامی و امام راحل، این مملکت امن است، زیرا مرزدارانی هستند
که تا پای جان خود می‌ایستند و کسانی بوده‌اند که در مرزهای کردستان یخ
زدند، اما از مرزها دفاع کردند و اولین ثواب هم برای این شهدا و امام
راحل است.
